Elektrik akımı normal iletkenler kullanılarak birçok elaman geliştirilmiştir fakat asıl gerekli olan karar verme yetisine sahip olan bir elektriksel elemandır.
İşte buna ihtiyaç duyan insanoğlu daha önce keşfettiği temel atom bilgilerinin üzerine iki farklı simge kurdu, N ve P diye adlandırıldı. N tipi madde atomlarında bulunan elektronlarının sayısı 5 olan atomlardan oluşuyordu.
Bunlar genel vericiydiler, P tipi madde ise en dış yörüngesinde 3 elektron bulunan atomlardan oluşuyordu gelen alıcıydılar. Ard arda konan bu iki madde üzerinden geçen akım elektronlar açısından N den P ‘ye olacak şekilde geçebiliyorlardı.
Tersinde ise yani P den N’e geçiş belirli bir sınır içerisinde imkansızdır. Bu elamana diyot olarak tanımlanmıştır. İki ucu olan elemanın artı olan ucuna Anot, eksi olan diğer uca ise Katot denilmektedir. Akım Anottan Katota doğru yol alır.(+ dan – ye tabirinde)
Peki bu sınırlar nelerdir diye bir tabiri açıklarsak, diyot un yapıldığı maddelerin ileri ve geri kutuplanma diye tabir edilen kutuplanması esnasında içindeki yalıtkan zar açılmak için yani ileri kutuplanmada iletime geçmek için belirli bir sabit gerilime ihtiyaç duyar bu gerilim kullanılan maddeye göre değişmektedir.
Geri kutuplamada ise zar aktif durumunu koruyarak belirli bir voltaja kadar iletimi sağlamaz yine bu voltaj kullanılan maddelere göre değişmektedir. En çok kullanılan maddeler silisyum ve Germanyumdur.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.